Czym jest Integracja Sensoryczna?
Integracja sensoryczna to kluczowy proces neurologiczny, który umożliwia nam prawidłowe odbieranie, przetwarzanie i interpretowanie bodźców z otoczenia. Dzięki niej nasze ciało i umysł mogą harmonijnie współpracować, pozwalając na płynne poruszanie się, naukę, rozwój emocjonalny i społeczne interakcje.
Koncepcja integracji sensorycznej została opracowana przez dr Annę Jean Ayres, amerykańską psycholog i terapeutkę zajęciową, której badania nad związkiem między percepcją, zachowaniem a procesami neurofizjologicznymi dały podwaliny pod współczesną terapię SI. Dr Ayres wykazała, że nieprawidłowe przetwarzanie bodźców sensorycznych może prowadzić do trudności w funkcjonowaniu codziennym, nauce i interakcjach społecznych.
Można sobie wyobrazić, że bodźce sensoryczne to rodzaj „pożywienia dla mózgu”, które dostarcza informacji niezbędnych do kierowania ciałem i umysłem.
„Dziecko a integracja sensoryczna” A. J. Ayres
Jak działa integracja sensoryczna
Mózg nieustannie odbiera i analizuje informacje ze wszystkich naszych zmysłów, a następnie organizuje je w spójny obraz rzeczywistości. Proces ten zachodzi automatycznie – dzięki niemu możemy na przykład złapać rzuconą piłkę, nie myśląc o napięciu mięśni, które umożliwia ten ruch, czy dostosować siłę uścisku dłoni, aby nie zgniatać trzymanego w niej przedmiotu.
Dzięki prawidłowej integracji sensorycznej dziecko łatwiej odnajduje się w codziennych sytuacjach, rozwija koordynację ruchową, potrafi skupić się na zadaniach i skutecznie komunikować się z otoczeniem.
Niektóre dzieci mają trudności z odpowiednim przetwarzaniem bodźców sensorycznych, co może objawiać się nadwrażliwością na dźwięki, niechęcią do dotyku, problemami z koordynacją ruchową czy trudnościami w nauce. Terapia metodą integracji sensorycznej ma na celu dostarczenie dziecku bodźców, które pomogą mu lepiej funkcjonować w otaczającym świecie pełnym wrażeń sensorycznych.
Mózg odbiera bodźce ze zmysłów
(np. wzrokowe, słuchowe, dotykowe, proprioceptywne, przedsionkowe).
Rejestruje je i nadaje im priorytety
(np. ignoruje szum w tle, ale koncentruje się na głosie rozmówcy).
Przetwarza i integruje informacje w taki sposób, aby generować adekwatne reakcje.
W efekcie dziecko może odpowiednio reagować na bodźce – np. utrzymać równowagę, skupić się na lekcji czy spokojnie zasnąć.
Jak rozpoznać, czy dziecko może mieć zaburzenia rozwoju procesów integracji sensorycznej
Zaburzenia przetwarzania sensorycznego (nadwrażliwość lub niedowrażliwość na bodźce)
- Jest zdenerwowane podczas przytulania, głaskania.
- Nie toleruje niektórych materiałów, z których uszyte są ubrania.
- Jest zdenerwowane podczas mycia, czesania i obcinania włosów.
- Zatyka uszy, nie toleruje niektórych dźwięków, wydaje głośne dźwięki.
- Jest pobudzone lub wpada w histerię podczas wizyt w centrach handlowych lub restauracjach.
- Skarży się na zapachy, których inni nie wyczuwają.
- Okazuje niechęć do jedzenia niektórych potraw ze względu na konsystencję, smak lub zapach.
- Wącha przedmioty.
Zaburzenia motoryczne i koordynacyjne
- Ma trudności z koordynacją, jest niezdarne, potyka się, traci równowagę.
- Ma obniżone napięcie mięśniowe, często podpiera głowę podczas rysowania lub czytania.
- Nie potrafi odwzorować budowli z klocków.
- Nie potrafi skakać.
- Nie potrafi rzucać i łapać piłki.
- Skacze z wysokości, wpada na przedmioty lub ściany.
- Wiesza się na klamkach, lubi zwisać na meblach lub drążkach.
- Denerwuje się gdy jest podnoszone, nie lubi się huśtać, unika wspinania się lub kręcenia się.
- Ma chorobę lokomocyjną, jest statyczne.
- Ma trudności z ubieraniem się, sznurowaniem butów, myciem zębów czy innymi czynnościami dnia codziennego.
Zaburzenia koncentracji i funkcji poznawczych
- Ma kłopoty z koncentracją, bywa rozkojarzone.
- Podczas przepisywania z tablicy gubi literki, odwraca litery np. „u” i „n”, „b” i „d”.
- Często zmienia nastrój (nieadekwatnie do sytuacji).
Zaburzenia regulacji emocjonalnej i zachowania
- Jest nadaktywne, wykazuje większe zapotrzebowanie na ruch niż rówieśnicy.
- Uderza siebie lub innych.
- Gryzie siebie lub przedmioty.
Jeśli zauważasz u swojego dziecka objawy mogące wskazywać na zaburzenia integracji sensorycznej, skontaktuj się z nami!
Terapia SI ma na celu wspieranie prawidłowego przetwarzania bodźców sensorycznych poprzez dostarczanie odpowiednich doświadczeń zmysłowych w kontrolowanych warunkach. Dzięki indywidualnie dobranym aktywnościom dziecko uczy się właściwie reagować na bodźce, co przekłada się na poprawę funkcjonowania w codziennym życiu.
W Sensorito oferujemy profesjonalną diagnozę oraz terapię integracji sensorycznej, dostosowaną do unikalnych potrzeb każdego dziecka. Nasi doświadczeni terapeuci pracują z pasją i zaangażowaniem, tworząc przyjazne i wspierające środowisko dla Twojego dziecka.
